αρνησικυρία
From LSJ
αὐτόχειρες οὔτε τῶν ἀγαθῶν οὔτε τῶν κακῶν γίγνονται τῶν συμβαινόντων αὐτοῖς → for not with their own hands do they deal out the blessings and curses that befall us
Greek Monolingual
η
το έννομο δικαίωμα άρνησης της εγκυρότητας του νόμου από τον αρχηγό του κράτους, η άρνηση επικύρωσης ή έγκρισης μιας απόφασης ή πρότασης, το βέτο (διεθνής όρος).
[ΕΤΥΜΟΛ. < άρνησις (-η) + κυρία «εξουσία, δύναμη, κυριαρχία» < κύριος. Η λ. μαρτυρείται από το 1859 στον Αναστάσιο Πολυζωίδη].
