βέρος
From LSJ
ὁ ναύτης ὁ ἐν τῇ νηῒ μένων βούλεται τοὺς τέτταρας φίλους ἰδεῖν → the sailor staying on the ship wants to see his four friends
Greek Monolingual
-α, -ο
1. ειλικρινής, ευθύς («βέρος άνθρωπος»)
2. γνήσιος, πραγματικός («βέρος Αθηναίος», «βέρο χρυσάφι»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. vero «αληθινός, γνήσιος, πραγματικός»].
