βοτρυανθής

Greek Monolingual

-ές
(για φυτά και δέντρα) εκείνος του οποίου τα άνθη έχουν διάταξη βότρυος, σταφυλιού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βότρυς + -ανθής < άνθος. Η λ. μαρτυρείται στον Δανιήλ Φιλιππίδη («βοτρυανθείς θάμνοι»)].