βουλείον

From LSJ

ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft

Source

Greek Monolingual

βουλεῖον και βουλῆον, το (Α) βουλεύω
1. δικαστήριο
2. βουλευτήριο.