γλαυκώπις
From LSJ
Οὐ λύσῃς, ὦ ξένε, τόν ἐν τῆ οἰκία φίλον; (Ου λύσης, ω ξένε, τον εν τη οικία φίλον) → Won't you release the friend?
Greek Monolingual
γλαυκῶπις, (-ιδος), η (Α)
1. (για την Αθηνά) αυτή που έχει λαμπερά ή γκριζογάλανα μάτια
2. γλαυκός («γλαυκῶπις ἐλαία, σελήνη»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < γλαυκός + -ωπις < ωψ, ωπός, «μάτι, πρόσωπο» (πρβλ. βλοσυρώπις, βοώπις, ελικώπις). Η αρχική σημασία του επιθέτου πρέπει να ήταν «αυτή που έχει μάτια ή όψη κουκουβάγιας» (βλ. και λ. γλαυκός)].
