δυσ
Μὴ κρῖν' ὁρῶν τὸ κάλλος, ἀλλὰ τὸν τρόπον → Mores in arbitrando, non faciem vide → Nach dem Charakter, nicht nach Schönheit urteile
Greek Monotonic
δῠσ: αχώριστο προθεματικό μόριο, όπως το αγγλικό un- (που δηλώνει στέρηση ή ανατροπή κατάστασης, α-, π.χ. ά-τυχος) ή mis- (π.χ. α-τυχία)· αναιρεί τη θετική σημασία μιας λέξης ή επιτείνει την αρνητική της σημασία.
Russian (Dvoretsky)
δῠσ: (перед σ с последующей губной или передненебной - δυ) приставка, отрицающая положительный смысл слова (δύσμαχος неодолимый) или усиливающая отрицательный (δυσάμμορος крайне несчастный).
Frisk Etymological English
Grammatical information: inseparable prefix
Meaning: mis-, wrong-, un- (Il.). Details in Schwyzer 432, Wackernagel Syntax 2, 295ff.
Compounds: See DELG
Origin: IE [Indo-European] [227] *dus- wrong, mis-
Etymology: Old element, also seen in Indoiranian (Skt. duṣ-, dur-, Av. duš-, duž-). Some compounds are found in both branches like δυσ-μενής = Skt. dur-mánas-, Av. duš-manah-; s. also zu δύστηνος. It is also found in other branches, as in Germanic (Goth. tuz-werjan hesitate, OWNo. OE tor-, OHG zur-), in Celtic (OIr. du-, do-), in Armenian (t-, z. B. t-gēt unknowing). Also the Slav. word for rain, OCS dъždь, Russ. doždь etc. is often connected; s. Vasmer Russ. et. Wb. s. v. Very doubtful, improbable is Lat. dif-ficilis < *dus-fac. (Wackernagel l. c.). - IE *dus- is mostly connected with δεύομαι lack (s. 2. δέω).
Chinese
原文音譯:duj 低士
詞類次數:質詞(0)
原文字根:病,惡,難
字義溯源:硬,難*,更;用於詞首:減弱該詞正面意義,而加強該詞反面意義。註:此字僅能與他字組合而用
出現次數:總共(1);路(1)
譯字彙編:
1) 更(1) 路11:46