κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster
ἐπιθανής, -ές (Α)ετοιμοθάνατος.[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + -θανής (< θ. θαν πρβλ. θανείν)].