επικεύθω

Greek Monolingual

ἐπικεύθω (Α)
(πάντ. με άρν.) κρύβω, κρατώ μυστικό («τῷ τοι... ἐρέω ἔπος, ούδ’ ἐπικεύσω», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κεύθω «καλύπτω, αποκρύπτω»].