ημίεκτον

Greek Monolingual

ἡμίεκτον και ἡμιέκτεων και ἡμιεκτέον και ἡμιέκτειον, το (Α)
1. μισός εκτεύς
2. αγγείο που περιέχει μισόν εκτέα
3. φρ. «ἡμίεκτον χρυσοῦ» — οκτώ οβολοί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ημι- + -εκτον (< εκτεύς «έκτο μέρος του μεδίμνου»), πρβλ. αμφί-εκτον].