ημιθνής

From LSJ

τῶν ἁλῶν συγκατεδηδοκέναι μέδιμνον → have eaten a bushel of salt together

Source

Greek Monolingual

ἡμιθνής, ὁ (Α)
1. ημιθανής
2. (ως επίθ. για τον ύπνο) αυτός που οδηγεί σε πλήρη αναισθησία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ημι- + -θνης (< θνήσκω), πρβλ. λιμοθνής, χειμοθνής].