ισχαδοφάγος

Greek Monolingual

ἰσχαδοφάγος, -ον (Α)
αυτός που τρώει ξηρά σύκα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσχάς, -άδος + -φάγος (< θ. φαγ- του ρ. ἐσθίω, πρβλ. αόρ. β' ἔ-φαγ-ον), πρβλ. σαρκο-φάγος φυτο-φάγος.