κατακροτώ

From LSJ

αὐτῇ τῇ ψυχῇ αὐτὴν τὴν ψυχὴν θεωροῦντα ἐξαίφνης ἀποθανόντος ἑκάστου → beholding with very soul the very soul of each immediately upon his death

Source

Greek Monolingual

κατακροτῶ, -έω (Α)
1. χτυπώ δυνατά («πόδεσσι σφύρᾳ κατακροτεῖν», Ευστ.)
2. επευφημώ
3. στρέφομαι εναντίον κάποιου, επιπλήττω.