Ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην, κράτισται → For extreme diseases, extreme methods of cure, as to restriction, are most suitable.
κομητικός, -ή, -όν (Α)
1. (για φυτό) αυτός που έχει πλούσιο φύλλωμα
2. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον κόμη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Με τη σημ. 1.< κόμη «φύλλωμα δένδρου». Με τη σημ. 2. < κόμης.