κορύφωση

Greek Monolingual

η (Α κορύφωσις) κορυφώ
νεοελλ.
το κορύφωμα, ο ανώτατος βαθμός («η κορύφωση της διαφθοράς»)
αρχ.
1. εξύψωση, έξαρση
2. ολοκλήρωση, τελειοποίηση
3. (για πυραμίδα) η κορυφή.