μαχανίτις

From LSJ

Μισῶ γε μέντοι χὤταν ἐν κακοῖσί τις ἁλοὺς ἔπειτα τοῦτο καλλύνειν θέλῃ → I hate it when someone is caught in the midst of their evil deeds and tries to gloss over them

Sophocles, Antigone, 495-496

Greek Monolingual

μαχανῑτις, -ιδος, ἡ (Α)
προσωνυμία της Αφροδίτης και της Αθηνάς στη Μεγαλόπολη («τὴν δὲ ἐπίκλησιν τῇ θεῷ Μαχανῖτιν ὀρθότατα ἔθεντο», Παυσ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μᾱχᾱνᾱ, δωρ. τ. του μηχανή, + επίθημα -ῖτις (πρβλ. Ζεφυρίτις)].