μουχτερό
From LSJ
αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων → always strive for excellence and prevail over others (Iliad 6.208, 11.784)
Greek Monolingual
το (Μ μουχτερόν και μουχθερόν και μουκτερόν)
1. ζώο που υφίσταται μεγάλους μόχθους και κόπους, που σηκώνει μεγάλα βάρη, και ιδίως ο όνος, το γαϊδούρι
2. (και σήμερα σε ορισμένα μέρη) χοίρος, γουρούνι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μσν. μουχτερόν < μοχθηρόν, ουδ. του επιθ. μοχθηρός με κώφωση του -ο- σε -ου-].
