μυξιάρης

From LSJ

Βλάπτει τὸν ἄνδρα θυμὸς εἰς ὀργὴν πεσών → Nociva res est animus irae traditus → Es schadet, wenn des Mannes Sinn dem Zorn verfällt

Menander, Monostichoi, 71

Greek Monolingual

και μυξάρης -άρα, -ικο μύξα
1. αυτός που του τρέχουν συνεχώς οι μύξες, μύξης
2. (ως μειωτικός χαρακτηρισμός) ανίκανος, μηδαμινός, τιποτένιος
3. το ουδ. ως ουσ. το μυξ(ι)άρικο
(περιφρονητικά) καχεκτικό παιδί.