Τύχη τέχνην ὤρθωσεν, οὐ τέχνη τύχην → Artem fortuna, non ars fortunam erigit → Das Glück erhöht die Kunst und nicht die Kunst das Glück
νεφόθεν: Ἐπίρρ. ἐκ τῶν νεφῶν, χαλαζῶν πετρώματα νεφόθεν δισκευθέντα Κ. Μανασσ. Χρον. 5436.
νεφόθεν (Μ)
επίρρ. από τα σύννεφα («χαλαζῶν πετρώματα νεφόθεν δισκευθέντα», Κ. Μανασσ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νέφος + επιρρμ. κατάλ. -θεν (πρβλ. νεφελόθεν)].
