ξελογιάζω

From LSJ

τὸν νέον τίνα οἴει καρδίαν ἴσχειν → what do you think are his feelings

Source

Greek Monolingual

1. ξεμυαλίζω, μωραίνω, παίρνω τα λογικά κάποιου
2. παραπλανώ, εξαπατώ («τον ξελόγιασε με ψεύτικες υποσχέσεις»)
3. (ενεργ. και μέσ.) εκμαυλίζω, αποπλανώ (α. «ξελόγιασε τη μικρή» β. «ξελογιάστηκε με μια παντρεμένη»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < στερ. ξ(ε)- + λογιάζω].