ομιλητικότητα
From LSJ
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
Greek Monolingual
η
ευφράδεια, ευγλωττία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομιλητικός. Η λ., στον λόγιο τ. ὁμιλητικότης, μαρτυρείται από το 1887 στον Π. Οικονόμου].
