πιτσυλίζω
From LSJ
τὸ πολὺ τοῦ βίου ἐν δικαστηρίοις φεύγων τε καὶ διώκων κατατρίβομαι → waste the greater part of one's life in courts either as plaintiff or defendant
Greek Monolingual
και δ. γρφ. πιτσιλίζω και πιτσιλώ, -άω, Ν
πετώ, εκσφενδονίζω πάνω σε κάποιον ή σε κάτι σταγόνες υγρού, ιδίως ακάθαρτου.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. πιτσυλίζω < αρχ. πιτυλίζω < πίτυλος «κρότος του κουπιού που χτυπά το νερό». Ο τ. πιτσιλώ σχηματίστηκε κατά τα συνηρημένα σε -άω, -ώ, ενώ ο τ. πιτσιλάω κατά τα νεοασυναίρετα σε -άω (πρβλ. κεντάω)].