προδιαμασώμαι
From LSJ
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
-άομαι, Α
μασώ προηγουμένως.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προ- + διαμασῶμαι «μασώ, καταμασώ»].