προσαμαίνω

From LSJ

χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill

Source

Greek (Liddell-Scott)

προσαμαίνω: προσημαίνω, Ἐπιγρ. Παντικαπαίου, ἔκδ. Ἰούργεβιτς, ἐν Ὀδησσῷ 1880 (ῥωσιστί).

Greek Monolingual

Α
βλ. προσημαίνω.