τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)
pf. de σήπω.
σέσηπα: παρακ. του σήπω.
σέσηπα: pf. в знач. praes. к σήπω.
σέσηπα perf. act. van σήπω.
