στερεόστρακος
From LSJ
κατὰ τὸν αὑτοῦ δαίμονα βιοῦν → live under the direction of his own guiding spirit
English (LSJ)
στερεόστρακον, τὰ σ. τῶν μετάλλων solid parts, slag, Zos.Alch. p.107 B.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που έχει σκληρό όστρακο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < στερεός + ὄστρακον (πρβλ. σκληρόστρακος)].
