συμπολεμιστής
From LSJ
αὐτόματοι δ' ἀγαθοὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασι → automatically do the noble go to the feasts of the noble
Greek Monolingual
ο, θηλ. συμπολεμίστρια Ν
αυτός που πολεμά μαζί με κάποιον άλλο, συμμαχητής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + πολεμιστής. Η λ. συμπολεμιστής μαρτυρείται από το 1887 στον Χαρ. Άννινο].
