τάγγη

Greek (Liddell-Scott)

τάγγη: ἡ, (ταγγὸς) ὡς καὶ νῦν, κοινῶς ταγγάδα, τὰ ἐλαιώδη παλαιούμενα τάγγην ὑπομένει Ἀλεξ. Ἀφρ. Πρβλ. 2. 70· ― εἶδος φύματος, τὰ ὑπὸ δέρμα ἀφιστάμενα ἐς τὰ ἔξω φύματα, οἷον τάγγαι Ἱππ. 312. 6· ― ὡσαύτως τάγγος, εως, τό, Παῦλ. Αἰγ., ταγγίασις, εως, ἡ, «τάγγιασμα», Γλωσσ.

Greek Monolingual

η, Ν
βλ. ταγγή.