ταλέντο

Greek Monolingual

το, Ν
1. φυσικό χάρισμα, εξαιρετική ικανότητα, τάλαντο
2. (κατ' επέκτ.) άτομο προικισμένο με εξαιρετική ικανότητα σε κάτι («αυτό το παιδί είναι ταλέντο στη μουσική»).
[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ. < ιταλ. talento < λατ. talentum < τάλαντον].