ταλιαμάς

Greek Monolingual

και νταλιαμάς, ο, Ν
ναυτ. το πρόσθιο μέρος της στείρας τών πλοίων, αυτό που βρίσκεται στην περιοχή της ίσαλης γραμμής και σχίζει το νερό, αλλ. τάλκης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. tagliamare «ξύλο της πλώρης»].