τριτοπροσώπως

From LSJ

ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft

Source

Greek (Liddell-Scott)

τρῐτοπροσώπως: Ἐπίρρ., ἐν τῷ τρίτῳ προσώπῳ, κατὰ τρίτον πρόσωπον, Θεοδοσ. Γραμμ. 143, 10.

Greek Monolingual

Μ
επίρρ. βλ. τριτοπρόσωπος.