υπαποκινώ
From LSJ
οὗτος μὲν ὁ πιθανώτερος τῶν λόγων εἴρηται, δεῖ δὲ καὶ τὸν ἧσσον πιθανόν, ἐπεί γε δὴ λέγεται, ῥηθῆναι → this is the most credible of the stories told; but I must relate the less credible tale also, since they tell it
Greek Monolingual
-έω, Α
(αμτβ.) αποσύρομαι σιγά σιγά ή κρυφά («κἀμοὶ πιθόμενος ὑπαποκίνει τῆς ὁδοῦ», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + ἀποκινῶ «απομακρύνω, απέρχομαι»].
