υπερμάχομαι

From LSJ

ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft

Source

Greek Monolingual

Α μάχομαι
μάχομαι υπέρ κάποιου, υπερμαχώ («ὡσπερεὶ τοὐμοῦ πατρός, ὑπερμαχοῦμαι», Σοφ.).