υποκατακλώ

Greek Monolingual

-άω, Α
(συν. παθ.) ὑποκατακλῶμαι, -άομαι
σπάζω ή λυγίζω αποκάτω ή σιγά σιγά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + κατακλῶ «σπάζω, συντρίβω»].