φιλοτέχνως
From LSJ
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
French (Bailly abrégé)
adv.
avec goût ou talent.
Étymologie: φιλότεχνος.
Greek Monolingual
ΝΜΑ, και φιλότεχνα Ν
επίρρ. βλ. φιλότεχνος.
Russian (Dvoretsky)
φιλοτέχνως: с большим искусством, искусно Plut., Diod.
