φωτοφράκτης

Greek Monolingual

ο, Ν
(φωτογρ.) σύστημα με το οποίο ρυθμίζεται ο χρόνος φωτισμού της φωτοευαίσθητης επιφάνειας προκειμένου να παραχθεί φωτότυπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φωτ(ο)- + φράκτης.