χαλίκρατος
From LSJ
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
German (Pape)
[Seite 1328] ion. χαλίκρητος, ungemischt, vom Weine, Archil. frg. 1, in ionischer Form, wie χαλίκρητοι σπονδαί Aesch. frg. 438; Ap. Rh. 1, 473; νᾶμα Agath. 8 (V, 244). – Compar. χαλικρότερος Nic. Al. 626, für χαλικρατότερος; vgl. Schäfer bei Näke Choeril. p. 273.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non mélangé, pur (vin).
Étymologie: χάλις, κεράννυμι.
Syn. ἄκρατος.
Russian (Dvoretsky)
χᾰλίκρᾱτος: ион. χᾰλίκρητος 2 несмешанный, неразбавленный, чистый (σπονδαί Aesch.; νᾶμα Anth.).
