ψυχοπαθής
From LSJ
Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος → Life is not worth living if you do not have at least one friend.
-ές, Ν
ιατρ. αυτός που έχει ψυχοπάθεια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + -παθής (< πάθος), πρβλ. φρενο-παθής. Η λ. μαρτυρείται από το 1891 στην εφημερίδα Εφημερίς].