ωραΐζω

Greek Monolingual

ὡραΐζω, ΝΜΑ, και συνηρ. τ. ᾡράζω Α ὡραῖος
κάνω κάτι ωραίο, καλλωπίζω, εξωραΐζω
μσν.-αρχ.
1. τιμώ
2. παθ. ὡραΐζομαι
α) (κυριολ. και μτφ.) στολίζομαι με τέχνη (α. «γυνὴ ὡραϊσμένη ἐπικτήτοις σοφίσμασι», Λουκιαν.
β. «ἐγκρατείᾳ ὡραϊζόμενος», Μηναί.)
αρχ.
1. μέσ. (για ρήτορα) κάνω επίδειξη της ρητορικής μου
2. παθ. α) βρίσκομαι στην ακμή της νεανικής μου ομορφιάς («ὡραϊζομένη ἐν ζῶντι κάλλει», Αρισταίν.)
β) καυχώμαι, υπερηφανεύομαι.