ἀδικία ἕξις ὑπεροπτικὴ νόμων → injustice: the state of despising the laws
ἰθυκτέᾰνος: -ον, ὑψηλὸς καὶ εὐθύς, «ἰθυκτέανον· τὸ ἰθὺ πεφυκὸς καὶ ὀρθὸν δένδρον» Ἡσύχ.· πρβλ. εὐκτέανος 2 (κτείς).
