ὡσεὶ

Greek (Liddell-Scott)

ὡσεὶ: ἢ ὥς εἰ, ἐπίρρ., ὡς ἐάν, μετὰ διαφόρων ἐγκλίσεων κατὰ τὸν τρόπον τῆς ἀντιλήψεως: 1) μετ’ εὐκτ., ἴσαν, ὡς εἴ τε πυρὶ χθὼν πᾶσα νέμοιτο Ἰλ. Β. 780, πρβλ. Λ. 389, κτλ. 2) ὡσεί τε μεθ’ ὑποτακ., ἐφίλησ’ ὡς εἴ τε πατὴρ ὃν παῖδα φιλήσῃ Ἰλ. Ι. 481. 3) ὡς εἰ ἢ ὡς εἴ τε, μεθ’ ὁριστ., ἕπονθ’ ὡς εἴ τε μετὰ κτίλον ἕσπετο μῆλα Ἰλ. Ν. 492· φιάλαν ὡς εἴ τις ..., δωρήσεται Πινδ. Ο. 7. 1. ΙΙ. ἐπὶ ἁπλῆς παρομοιώσεως, ὡς, «σάν», ὡς εἴ τιν’ ἀτίμητον μετανάστην Ἰλ. Π. 59, Ὀδ. Η. 36, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 290, Αἰσχύλ. Ἱκ. 782, Σοφ. Ἀντιγ. 653, κλπ.· - οὕτω μετὰ μετοχ., Ἰλ. Ε. 374, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 194· ὥς εἴ τε ἀπολ., Ἰλ. Λ. 474, Ὀδ. Ι. 314, Ξ. 254· ὡσεί περ, μετὰ μετοχ., Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 189· πρβλ. Θεόκρ. 25. 163· ὡσεί περ τε ἀπολ., Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 215, ὡς τὸ ὥσπερ. ΙΙΙ. ὡς τὸ μόριον ὥς Ε, μετ’ ἀριθμητικῶν ἢ μετὰ λέξεων σημαινουσῶν μέτρον χρόνου ἢ τόπου, ὡσεὶ τριήκοντα σταδίων μάλιστά κη Ἡρόδ. 7. 109, πρβλ. Ξεν. Ἑλλ. 1. 2, 9· συχν. παρὰ τοῖς Ἑβδ. καὶ ἐν τῇ Καιν. Διαθ.