Atlantiades
From LSJ
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
Latin > French (Gaffiot 2016)
Atlantĭădēs, æ, m., fils ou descendant d’Atlas : Ov. M. 2, 704 ; Hor. O. 1, 10, 1.
