Cain
From LSJ
χρόνῳ μὲν ἀγρεῖ Πριάμου πόλιν ἅδε κέλευθος → in time this expedition will capture the city of Priam
χρόνῳ μὲν ἀγρεῖ Πριάμου πόλιν ἅδε κέλευθος → in time this expedition will capture the city of Priam
Cain, m. ind., fils aîné d’Adam : Bibl. || Caiānus ou Caīnus ou Cainiānus, a, um, qui adore Caïn : Hier., Aug., Isid.
Cain, m., indecl., Kain, ein Sohn Adams, Augustin. de civ. dei 15, 8, 1 u. 15, 17. Vulg. genes. 4, 1.
