αὔτως: Difference between revisions

|lstext='''αὔτως''': ἐπίρρ. 1) κατὰ τοῦτον ἀκριβῶς τὸν τρόπον, οὕτω [[μάλιστα]], ὡς ἔχει τὸ πράγμα, κτενεῖ δέ με γυμνὸν ἐόντα, [[αὔτως]] ― ὤστε γυναῖκα, θὰ μὲ φονεύσῃ δὲ ἄοπλον [[ὄντα]] ἀκριβῶς ὡς ἐὰν [[ἤμην]] [[γυνή]], Ἰλ. Χ. 125· [[αὔτως]] ὅπωσπερ… Σοφ. Αἴ. 1179· [[αὔτως]] ὡς..., Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 890. 2) [[ἐντεῦθεν]], ἐπὶ περιφρονητικῆς ἐννοίας, ἀκριβῶς οὕτω, οὕτω δέ, οὐχὶ καλλίτερα, τί σὺ κήδεαι [[αὔτως]] ἀνδρῶν, διατὶ δὲν λαμβάνεις καλλιτέραν πρόνοιαν, Ἰλ. Ζ. 55 (Spitzn. [[οὕτως]], ὡς ἐν Β. 342)· οἴχεται [[αὔτως]], ἀπῆλθεν [[ὅπως]] ἤθελεν, Ὀδ. Δ. 665· [[συχνάκις]] συνεκφέρεται μετὰ λέξεων περιφρόνησιν δηλουσῶν, πάϊς δ’ ἔτι [[νήπιος]] [[αὔτως]], ἐντελῶς [[βρέφος]], Ἰλ. Ω. 726 (ἀλλ’ ἐν Ζ. 400 ἡ αὐτὴ [[φράσις]] σημαίνει ἀγάπην, στοργήν)· οὕτω, μὰψ [[αὔτως]] Υ. 348· ἀνεμώλιον [[αὔτως]] Φ. 474· [[αὔως]] [[ἄχθος]] ἀρούρης Ὀδ. Υ. 379, κτλ. ― Ἐντεῦθεν φαίνεται ὅτι παράγεται ὁ [[τύπος]] [[ὡσαύτως]] (παρ’ Ὁμ. ἀείποτε ὡς δ’ [[αὔτως]]), ἀκριβῶς κατὰ τὸν [[ἴδιον]] τρόπον, συνήθως παρ’ Ἀττ., πρβλ. Stallb. Πλάτ. Φαίδωνα 102Ε· ἐν Σοφ. Τρ. 1040, ὧδ’ [[αὔτως]], ὥς μ’ ὤλεσεν. ΙΙ. ἐν ἀναφορᾷ πρὸς τὸ παρελθόν, ἀκριβῶς ὡς πρότερον [[ὅπως]] ἦτο, Ἰλ. Α. 133., Σ. 338, Ὁδ. Υ. 130· [[ὡσαύτως]] τῇ προσθήκῃ τοῦ ἔτι, λευκὸν ἔτ' [[αὔτως]], λευκὸν [[εἰσέτι]] ὡς ὅτε ἦτο νέον, Ἰλ. Ψ. 268· ἔτι κεῖται [[αὔτως]] ἐν κλισίῃσι, ἔτι κεῖται [[ὅπως]] ἀκριβῶς ἦτο, Ω. 413· [[οὕτως]], ἡ δὲ καὶ αὕτως, καὶ [[καλῶς]] ἐχόντων τῶν πραγμάτων, Α. 520, Ε. 255. ΙΙΙ. εἰκῇ, [[ἁπλῶς]] καὶ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ' ἀγὼ οὐκ [[αὔτως]] μυθήσομαι, ἀλλὰ σὺν ὅρκω Ὀδ. Ξ. 151· ἀλλὰ πολλὰ χωρία εἰς ἃ αὔτη ἡ [[σημασία]] ἀποδίδοται, δύνανται νὰ ὑπαχθῶσιν εἴς τινα τῶν προηγουμένων διαιρέσεων, ὡς ἐν Ἰλ. Π. 11., Σ. 584, κτλ. ― (Ὡς πρὸς τὴν ἀρχὴν τῆς λέξεως Ἀρχαῖοι καὶ νεώτεροι γραμμ. διαφωνοῦσιν ἂν ἔπρεπε νὰ γράφηται [[αὔτως]] (ἐκ τοῦ θηλ. τοῦ οὖτος) = οὔτος, ἢ [[αὔτως]] (ἐκ τοῦ [[αὐτός]]), πρβλ. Ἀπολλώνιον ἐν Α. Β. 585, Ἐτυμ. Μ. 172. 34 μετὰ τοῦ Βουττμ. ἐν Λεξιλ. ἐν λ., Ἕρμανν. π. τῆς Ἀντων. αὐτὸς § 15. Ἡ τελεταία ἐν τῶν δύο φαίνεται ἡ πιθανωτέρα γνώμη. Ὁ τονισμός, [[αὔτως]] ἀντὶ αὐτῶς, καλεῖται Αἰολ.).