ἀρκεόντως: Difference between revisions
From LSJ
m
no edit summary
m (Text replacement - "ἅλις, ἅδην, ἄδην, ἀρκούντως, ἱκανῶς, ἀποχρώντως, ἐξαρκούντως" to "ἄδην, ἅδην, ἅλις, ἀπαρκούντως, [[ἀπ...) |
lsj>Spiros mNo edit summary |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=a)rkeo/ntws | |Beta Code=a)rkeo/ntws | ||
|Definition=Att. contr. [[ἀρκούντως]], ([[ἀρκέω]]) [[enough]], [[abundantly]], ἀ. ἔχει A.''Ch.''892, Th.1.22, Hp.''Mul.''2.162; ἀ. λέγεται [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1102a27; <b class="b3">τοῦ βίον ἀ. ἔχειν</b> Ps.-[[Herodotus|Hdt.]]''Vit.Hom.''7; <b class="b3">ἀ. ποδώκης</b> swift [[enough]], X.''Eq.''3.12. | |Definition=Att. contr. [[ἀρκούντως]], ([[ἀρκέω]]) [[enough]], [[abundantly]], ἀ. ἔχει A.''Ch.''892, Th.1.22, Hp.''Mul.''2.162; ἀ. λέγεται [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1102a27; <b class="b3">τοῦ βίον ἀ. ἔχειν</b> Ps.-[[Herodotus|Hdt.]]''Vit.Hom.''7; <b class="b3">ἀ. ποδώκης</b> swift [[enough]], X.''Eq.''3.12. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0354.png Seite 354]] [[hinreichend]], [[zur Genüge]], Aesch. Ch. 879; Eur. Rhes. 499; Thuc. 1, 22; [[ἀρκούντως]] ἔχει, es ist genug, Pol. 2, 37, 6, wie Eur. Hec. 318. | |||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i> | |btext=<i>adv.</i><br />[[d'une manière suffisante]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀρκέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext=''' | |elrutext='''ἀρκούντως:''' ион. [[ἀρκεόντως]] [[достаточно]], [[довольно]], [[вдоволь]] Aesch., Thuc., Xen.: ἀ. [[ἔχει]] Eur., Polyb. довольно. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀρκεόντως''': Ἀττ. συνῃρ. [[ἀρκούντως]], ἐπίρρ. μετοχ. ἐνεστ. τοῦ [[ἀρκέω]], ἀρκετά, ἀφθόνως, [[ἀρκούντως]] ἔχει, ἀρκεῖ, φθάνει, Αἰσχύλ. Χο. 892, Θουκ. 1. 22, Ἱππ. 660, κτλ.· ἀρκ. λέγεται Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 1. 13, 9· [[ἀρκεόντως]] ἔχειν τοῦ βίου Βί. Ὁμ.· ἀρκ. [[ποδώκης]], ἀρκετὰ ταχύπλους, Ξεν. Ἱππ. 3. 12. | |lstext='''ἀρκεόντως''': Ἀττ. συνῃρ. [[ἀρκούντως]], ἐπίρρ. μετοχ. ἐνεστ. τοῦ [[ἀρκέω]], ἀρκετά, ἀφθόνως, [[ἀρκούντως]] ἔχει, ἀρκεῖ, φθάνει, Αἰσχύλ. Χο. 892, Θουκ. 1. 22, Ἱππ. 660, κτλ.· ἀρκ. λέγεται Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 1. 13, 9· [[ἀρκεόντως]] ἔχειν τοῦ βίου Βί. Ὁμ.· ἀρκ. [[ποδώκης]], ἀρκετὰ ταχύπλους, Ξεν. Ἱππ. 3. 12. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
