expugnatio
Εἰ μὴ φυλάσσεις μίκρ', ἀπολεῖς τὰ μείζονα → Maiora perdes, minima ni servaveris → Wer Kleines nicht erhält, verliert das Größre auch
Latin > English
expugnatio expugnationis N F :: storming, taking by storm; assault
Latin > English (Lewis & Short)
expugnātĭo: ōnis, f. expugno,
I the taking of a place by assault, carrying by storm, storming: urbis, Caes. B. G. 7, 36, 1: oppidi, Suet. Claud. 21: Mytilenarum, id. Caes. 2; cf.: ut ipsorum adventus in urbes sociorum non multum ab hostili expugnatione differant, Cic. de Imp. Pomp. 5, 13: castrorum, Caes. B. G. 6, 41, 1.—In plur.: nocturnae aedium, Cic. Att. 11, 23, 3: nunc acie, nunc expugnationibus, Vell. 2, 98, 1.
Latin > French (Gaffiot 2016)
expugnātĭō,¹² ōnis, f. (expugno), action de prendre d’assaut, prise : Cic. Pomp. 13 ; Cæs. G. 7, 36, 1 || pl., Cic. Att. 11, 23, 3.
Latin > German (Georges)
expūgnātio, ōnis, f. (expugno), die Eroberung, bes. durch Sturm, die Erstürmung, Überwindung, Unterwerfung, castrorum, urbis, Caes., Cic. u.a.: oppidi, Suet.: Armeniorum, Capit.: eorum, Vulg. – Plur., expugnationes nocturnae aedium, Cic.: expugnationes urbium, Cic.: absol., gentes ferocissimas nunc acie nunc expugnationibus in pristinum redegit pacis modum, Vell.
