Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
P. and V. βλάπτειν, διαφθείρω, διαφθείρειν, φθείρειν, λυμαίνεσθαι (acc. or dat.), P. κακοῦν, V. ἀμαυροῦν.
lessen: P. ἐλασσοῦν; see injure.
