magia

From LSJ

ἀλώπηξ, αἰετοῦ ἅ τ' ἀναπιτναμένα ῥόμβον ἴσχει → a fox, which, by spreading itself out, wards off the eagle's swoop

Source

Latin > English

magia magiae N F :: magic; sorcery

Latin > English (Lewis & Short)

măgīa: ae, f., = μαγεία,
I the science of the Magi, magic, sorcery (post-class.), App. M. 3, 16, p. 201 fin.; id. Mag. p. 290, 23; 304, 24; id. M. 3, p. 136, 19; p. 137, 36; Prud. adv. Symm. 1, 89.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) măgīa, æ, f. (μαγεία), magie : Apul. Apol. 25 ; Prud. Symm. 1, 89.

Latin > German (Georges)

magīa, ae, f. (μαγεία), die Wissenschaft der Magier, die Magie, Zauberei, Apul. apol. 25. p. 34, 1 Kr. u.a. Amm. 23, 6, 32: Thessalica, Prud. c. Symm. 1, 89: Plur. meton. = Zauberkünste, Zaubereien, Vulg. act. apost. 8, 11.

Spanish > Greek

ἀγυρτεία, γοητεία, μαγεία, μαγευτική, μαγευτικὴ τέχνη, μαγικὴ τέχνη, τὰ περίεργα