strategus

From LSJ

τεκμαιρόμενοι προκατηγορίας οὐ προγεγενημένης → deducing from the fact that there was no previous accusation

Source

Latin > English

strategus strategi N M :: commander; president; (Col)

Latin > English (Lewis & Short)

strătēgus: i, m., = στρατηγός. *
I Lit., a military leader, general, commander: nec strategus, nec tyrannus quisquam, Plaut. Curc. 2, 3, 6.—*
II Transf., the presider, president at a banquet: strategum te facio huic convivio, Plaut. Stich. 5, 4, 20; 5, 4, 23.

Latin > French (Gaffiot 2016)

strătēgus,¹⁶ ī, m. (στρατηγός), général d’armée : Pl. Curc. 265 || [fig.] président [d’un banquet] : Pl. St. 697.

Latin > German (Georges)

stratēgus, ī, m. (στρατηγός), I) der Heerführer, Feldherr, Plaut. Curc. 285. – II) übtr., der Vorsitzer bei einem Gastmahle, Plaut. Stich. 697 u. 705 G.

Latin > Chinese

strategus, i. m. :: 將軍元帥