titubantia
From LSJ
Latin > English (Lewis & Short)
tĭtŭbantĭa: ae, f. titubo,
I a staggering, wavering (very rare): linguae, i. e. stammering, Suet. Claud. 30; so too, oris, id. Vit. 6; cf. the foll. art., I.
Latin > French (Gaffiot 2016)
tĭtŭbantĭa,¹⁵ æ, f. (titubo), hésitation : J. Val. 1, 20 || linguæ ou oris, bégaiement : Suet. Claud. 30 ; Vitell. 6.
Latin > German (Georges)
titubantia, ae, f. (titubo), das Wanken, übtr. = das Stammeln, linguae, Suet. Claud. 30. Macr. sat. 7, 6, 21: oris, Suet. Vit. 6. – übtr., das Schwanken, die Unsicherheit, eorum, Iul. Val. 1, 20 (25).
Latin > Chinese
titubantia, ae. f. :: 結吧