viciens

Latin > English (Lewis & Short)

vīcĭens: or vīcĭes,
I num. adv. viginti, twenty times: viciens centena milia passuum, Caes. B. G. 5, 13 fin.: viciens tantum, Plin. 14, 4, 6, § 53: superficiem aedium aestimarunt HS. viciens, i. e. two millions, Cic. Att. 4, 2, 5: HS. bis et viciens, id. ib. 11, 1, 2: non plenum modo viciens habebas, Mart. 1, 100, 1.